مقایسه نسبت پروتئین به کراتینین ادرار راندوم در پره اکلامپسی در مقایسه با گروه کنترل

مقدمه: روش استاندارد تشخیصی برای پروتئینوری قابل ملاحظه جمع آوری ادرار در 24 ساعت می باشد، اما این روش وقت گیر است و ممکن است جمع آوری ناکامل باشد. نسبت پروتئین به کراتینین ادرار از یک نمونه تصادفی، می تواند بعنوان یک روش جایگزین برای ارزیابی پروتئینوری بکار گرفته شود. این مطالعه به بررسی ارزش تشخیصی پروتئین به کراتنین راندوم ادرار در تشخیص پره اکلامپسی می پردازد. روش کار: این مطالعه به صورت مقطعی انجام شد. یک گروه 96 نفره از بیماران مبتلا به پره اکلامپسی و یک گروه از خانمهای باردار سالم بررسی شدند. از مادران مورد مطالعه، پروتیئین ادرار در آزمایش آنالیز ادراری، پروتئین ادرار 24 ساعته و نسبت پروتئین به کراتینین ادرار راندوم چک شد. سپس داده وارد نرم افزار spss شد. با استفاده از منحنی roc، نقطه ی برش مناسب برای پروتئین به کراتینین راندوم مشخص شد و حساسیت و ویژگی و سطح زیر منحنی برای افتراق افراد سالم از پره اکلامپسی محاسبه شد. یافته ها: سطح زیر منحنی برای pr/cr راندوم برابر 785/0 (حدود اطمینان 95% برابر 721/0-849/0) محاسبه شد (001/0 < p). بهترین نقطه تشخیصی، نسبت پروتئین به کراتینین 325/0 بود که در این نقطه حساسیت برابر3/81% و ویژگی برابر 7/66% محاسبه شد. همبستگی مثبتی بین پروتئین به کراتینین راندم با فشار خون سیستولی (005/0=p و284/0=r ) مشاهده شد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، پروتئین به کراتنین راندوم ادرار در نقطه برش تعیین شده برابر 325/0 میتواند به نفع پره اکلامپسی باشد. کلید واژه ها: پره اکلامپسی، پروتئینوری، تشخیص. وصول مقاله:27/7/93 اصلاحیه نهایی:18/11/93 پذیرش:5/12/93